Geen enkele benadering van de  verhouding tussen leven en dood Is probleemloos.  De mens mag leren om zonder spijt te leven, maar het helpt nu eenmaal niet om te weten dat we nu eenmaal allemaal doodgaan. Want als we het over de dood hebben, weten we dan wel waar we het over hebben. Wat zeggen de diverse tradities over de dood?

Voor de een het absolute einde, voor de ander een nieuw begin. Voor sommigen komt de dood dicht in  de buurt van “de zegen van het begrensde leven”. Voor anderen is de dood het enige wat ons leven hier op aarde zin en betekenis geeft. Voor een derde is de dood de allergrootste vloek die moeder aarde kent. Een ding is duidelijk: onze visie op de dood bepaalt vaak hoe we tegen het leven aankijken? En wat onze visie op het leven is, is van grote betekenis voor de vraag hoe we de dood ervaren.

Rinus van Warven heeft na zijn Nabij-de-Doodervaring geleerd dat afscheid nemen van de angst voor de dood ons kan helpen om te leren leven. Tal van grote leraren der aarde hebben ons laten zien de menselijk angst voor de dood en de angst voor het leven uit de zelfde bron komen. Als we goed willen sterven, zullen we moeten leren leven. Als we goed willen leven zullen we moeten leren omgaan met onze eindigheid.

Leren omgaan met de eindigheid schenkt vrijheid. Wie geleerd heeft om te gaan met de dood kan afleren om een slaaf te zijn van een haastig leven. Sterven voor je sterft: het afrekenen met de angst voor dood voor de werkelijke dood ons komt halen. Want iedere idioot kan uit angst voor de door naar het licht proberen te rennen. Alleen een wijs mens durft geconfronteerd te worden met de duisternis om zijn licht daar te laten schijnen. Dat is de betekenis van de boodschap van Jezus van Nazareth.